شماره ٢٤٥: سال ها شد که به جان طالب جانان خودم
سال ها شد که به جان طالب جانان خودم
درد دل مي طلبم در پي درمان خودم
مجمع اهل دلان زلف پريشان من است
من سودا زده هم بي سروسامان خودم
در نظر آينه مي آرم و خود مي نگرم
ناظر لطف خداوندم و حيران خودم
من اگر عاقلم و عاشق و مخمورم و مست
غير راکار به من نيست که من آن خودم
به خرابات کنم دعوت رندان شب و روز
رهبر کاملم و مرشد ياران خودم
ساکن کوي خراباتم وسرمست مدام
همدم جامم و ساقي حريفان خودم
مير مستانم و فرمان ده بزم عشقم
سيد خويشتن و بنده فرمان خودم