شماره ١٦٢: عزتي ده مرا به عزت خويش
عزتي ده مرا به عزت خويش
زنده گردان مرا به طاعت خويش
غمه غم ز پيش دل بردار
شادمان کن مرا به خدمت خويش
در دلم آتشي است بنشانش
رحمتي کن بجاي رحمت خويش
پاک گردان دلم ز هستي خود
غير را ره مده به خلوت خويش
همت من ز تو ترا جويد
برسانم به کام همت خويش
دولت من وصال حضرت تو است
دولتي ده مرا به دولت خويش
نعمت الله به من تو بخشيدي
باز مستان ز بنده نعمت خويش