شماره ١٢٧: جان به جانان سپار و خوش مي باش
جان به جانان سپار و خوش مي باش
دل به دلبر گذار و خوش مي باش
آن يکي در هزار خوش مي بين
يک بيک مي شمار و خوش مي باش
گر چو ما عاشقي و سرمستي
فارغي از خمار و خوش مي باش
باش با جام مي دمي همدم
نفسي خوش برآر و خوش مي باش
در خرابات عشق رندانه
با مي خوشگوار خوش مي باش
عاشقانه درآ به مجلس ما
دمي با ما برآر و خوش مي باش
جام مي نوش شادي سيد
از کسي غم مدار و خوش مي باش