شماره ٨٩: در ميخانه را گشادم باز
در ميخانه را گشادم باز
داد رندان تمام دادم باز
با حريفان نشسته ام سرمست
بزم شاهانه اي نهادم باز
در خرابات مست و رندانه
فارغ البال اوفتادم باز
غم عشقش که شادي جان است
شاد بادا که کرد شادم باز
دفتر کاينات مي خواندم
شد به عشقش همه زيادم باز
من چو شاگرد مي پرستانم
در همه کار اوستادم باز
بنده سيد خراباتم
بر همه عاشقان زيادم باز