شماره ٧٤١: هر که جان در عشق جانان مي دهد
هر که جان در عشق جانان مي دهد
عشق جانان کشته را جان مي دهد
مي فراوان است و ساقي بس کريم
مي به سرمستان فراوان مي دهد
شاهد ما بس لطيف و نازک است
بوسه بر روي حريفان مي دهد
آب رو گر قطره اي پيشش بريم
در عوض درياي عمان مي دهد
جود او بخشيد عالم را وجود
لطف او پيوسته احسان مي دهد
گنج را در کنج ويران مي نهد
وان نشان ما را به پنهان ميدهد
سيد ما دست دستان مي برد
بعد از آن دستي به دستان مي دهد