شماره ٤٨٠: چشم بينائي که بر او اوفتد
چشم بينائي که بر او اوفتد
سرنهد در پاش بر رو اوفتد
هر که بر خاک درش افتد چو ما
مسکن او جاي نيکو اوفتد
آفتاب است او و عالم سايه بان
نور او بر ما و بر تو اوفتد
دل به دريا داده ايم و مي رويم
آخر اين کار تا چو اوفتد
رنگ و بوي اوست رنگ و بوي ما
گر سخن با رنگ و با بو اوفتد
بر سر کوي خرابات مغان
گر رسد مستي به پهلو اوفتد
نعمت الله ساقي سرمست ماست
برنخيزد هر که با او اوفتد