شماره ٢٤: نانوشته حرف مي خوانيم ما
نانوشته حرف مي خوانيم ما
اين کتابت نيک مي دانيم ما
مخزن اسرار او ما يافتيم
نقد گنج کنج ويرانيم ما
ما به او علم لدني خوانده ايم
اين چنين علم خوشي خوانيم ما
در خرابات مغان مست و خراب
ساقي سرمست رندانيم ما
علم اسما سر به سر ما يافتيم
اينچنين علمي نکو دانيم ما
دل به دلبر جان به جانان داده ايم
دلبر و دل جان و جانانيم ما
درد درد عشق او نوشيده ايم
همدم اين درد و درمانيم ما
خانه دل خلوت خالي اوست
غير او درخانه کي مانيم ما
خوش حبابي پرکن از آب حيات
نعمت الله را بجو آنيم ما