في فضيلة العلم، ذکر العلم اربح لان فضله ارجح
في العلم و درجة العلم و المتعلم والسائل و المسئول، قال الله تعالي: والذين اوتواالعلم درجات، و قال ايضا: قل هل يستوي الذين يعلمون و الذين لايعلمون، قال النبي عليه السلام: العلماء ورثة الانبياء، و قال ايضا: اطلبواالعلم ولو بالصين، و قال صلي الله عليه وسلم: نوم العلماء خير من عبادة الجهلاء، و قال: العلم علمان علم الابدان و علم الاديان
علم سوي در اله برد
نه سوي مال و نفس و جاه برد
آنچه دانسته اي به کار درآر
پس دگر علم جوي از در کار
حلم بايد نخست پس علمت
برخور از علم خوانده با حلمت
علم بي حلم خاک کوي بود
علم باحلم آب روي بود
جان بي علم دل بميراند
شاخ بي بار ريو گيراند
جاهل از جاه و مال جويد سود
مزد آجل به عاجل آرد زود
مرد بي علم ليف درد بود
در ز بحر بزرگ خرد بود
هرکرا علم نيست گمراهست
دست او زان سراي کوتاهست
مرد را علم ره دهد به نعيم
مرد را جهل در برد به جحيم
علم باشد دليل نعمت و ناز
خنک آنرا که علم شد دمساز
روز کارند اهل علم و هنر
سينه شان چرخ و نکتشان اختر
صبر مردان چو جفت شد با علم
چون بدانند خلق باشد و حلم
علم از حلم نيک پي گردد
سنگ بي سنگ لعل کي گردد