شماره ١٦٤

صبا عرض گل و شمشاد مي داد
بهار چين ملک را ياد مي داد
نسيم صبح با انفاس مشکين
همي آمد ز دشت تبت و چين
ز ناگه ارغنون برداشت آهنگ
سراييد اين غزل در پرده چنگ: