نوسخن
  • شبکه اجتماعی درباره

غزل

باد صبا به گرد سمندش نمي رسد
سرو سهي به قد بلندش نمي رسد
بر مه شکسته طرف کلاه است ازين سبب
از چشم آفتاب گزندش نمي رسد
گرد سمند او به فلک مي رسد ولي
خنگ فلک به گرد سمندش نمي رسد
پايم به بند زلف گرفتار کرده است
دردا که دست بنده به بندش نمي رسد