شماره ١١٥

چو افسر زخمه جمشيد بشنيد
دميده سبزه گرد سوسنش ديد
به پاي مور فرش گل سپرده
به موران مهر جمشيدي سترده
چو خط اين تازه شعر روح پرورد
ز طبع نازک او سر برآورد