رباعي

وقت سحر از باغ بهشت آمد باد
آورد گلي و در کنارم بنهاد
چون زلف صنم نهاده بودم دامي
ماهي بگذار آمد و در دام افتاد
چو شهناز آن رباعي ساخت بر چنگ
فرو خواند اين غزل شکر به آهنگ: