رباعي

امشب که شد آن ماه فلک مهمانم،
بنشينم و داد خوش از او بستانم
ور صبح نفس زند ز آه سحري
برخيزم و شمع صبح را بنشانم
چو جم بشنيد نظم همچو آبش
فرو خواند اين رباعي در جوابش