شماره ٤٥

اي وجودت سبب راحت و آسايش خلق
به وجودت ابدا زحمت و رنجي مرساد
از ره راستي اندر چمن دين سروي
خاطرت باد چو سرو از همه بندي آزاد
گر چه از هستي ما عارضه ات گرد انگيخت
نور چشم هنري هيچ غبارت مرساد