گفتار (٩٠)
آنرا که گوش ارادت گران آفريده اند، چون کند که بشنود؟ و آنرا که کمند سعادت کشان ميبرد چه کند که نرود؟
شب تاريک دوستان خداي
مي بتابد چو روز رخشنده
وين سعادت بزور بازو نيست
تا نبخشد خداي بخشنده
از تو بکه نالم که دگر داور نيست
وز دست تو هيچ دست بالاتر نيست
آنرا که تو رهبري کسش گم نکند
وآنرا که تو گم کني کسش رهبر نيست