مي روم با درد و حسرت از ديارت خير باد
مي گذارم جان به خدمت يادگارت خير باد
سر ز پيشت برنمي آرم ز دستور طلب
شرم مي دارم ز روي گلعذارت خير باد
هر کجا باشم دعا گويم همي بر دولتت
از خدا باد آفرين بر روزگارت خير باد
گر دهد عمرم امان رويت ببينم عاقبت
ور بميرم در غريبي ز انتظارت خير باد
گر ز چين زلف تو بويي رسد بر خاک ما
زنده برخيزم ز بوي مشکبارت خير باد
گر ز من ياد آوري بنويس آنجا قطعه اي
سعديا آن گفته هاي آبدارت خير باد