شماره ٧٢٩: چه خوش باشد ميان لاله زاران
چه خوش باشد ميان لاله زاران
بر غم دشمنان با دوستداران
گرامي دار مرغان چمن را
الا اي باغبان در نو بهاران
نفير عاشقان در کوي جانان
صفير بلبلان بر شاخساران
بنالم هر شبي در آرزويش
چو کبکان دري بر کوهساران
قيامت آنزمان باشد بتحقيق
که از ياران جدا مانند ياران
مرا در حلقه رندان درآريد
که مي پرهيزم از پرهيزگاران
ز زلف بيقرار و چشم مستش
نمي ماند قرار هوشياران
خوش آمد قامتش در چشم خواجو
صنوبر خوش بود بر جويباران