شماره ٣٠٥: دل اگر محو مدعا گردد
دل اگر محو مدعا گردد
درد در کام ما دوا گردد
طعمه درد اگر رسد در کام
هر مگس همسر هما گردد
محو اسرار طره او را
رگ گل دام مدعا گردد
گر سگالد وداع حرص و هوس
گره دل گهر ادا گردد
گسلد گر هوس سلاسل وهم
کوه و صحرا همه هوا گردد
محو گردد سواد مصرع سرو
مدآ هم اگر رسا گردد
ما و احرام آه دردآلود
هم هو اگردر اعصا گردد
دل آسوده کو مگر وسواس
گره آرد که دام ما گردد
در طلوع کمال (بيدل) ما
ماه در هاله سها گردد