اي خوبتر ز خوبي نيکوتر از نکويي
بدخو چرا شدستي آخر مرا نگويي
در نيکويي تمامي در بدخويي بغايت
يارب چه چشم زخمست خوبيت را نکويي
گه دوستي نمايي گه دشمني فزايي
بيگانه آشنايي بدخوي خوبرويي
گيرم که برگرفتي دست عنايت از من
هر ساعتي بخونم دست جفا چه شويي
جرمم نهي و گويي دارم هزار ديگر
اي زودسير ديرست تا تو بهانه جويي