مرا وقتي خوشست امروز و حالي
قدحها پر کنيد و حجره خالي
که داند تا چه خواهد بود فردا
بزن رود و بياور باده حالي
رهي دلسوزتر از روز هجران
ميي خوشتر ز شبهاي وصالي
ز طبع خود نخواهد گشت گردون
اگر زو شکر گويي يا بنالي
قدح بر دست من نه تا بنوشم
به ياد مجد دين زين المعالي