اي مردمان بگوييد آرام جان من کو
راحت فزاي هرکس محنت رسان من کو
نامش همي نيارم بردن به پيش هرکس
گه گه به ناز گويم سرو روان من کو
در بوستان شادي هرکس به چيدن گل
آن گل که نشکفيدست در بوستان من کو
جانان من سفر کرد با او برفت جانم
باز آمدن از ايشان پيداست آن من کو
هرچند در کمينه نامه همي نيرزم
در نامه بزرگان زو داستان من کو
هرکس به خان و ماني دارند مهرباني
من مهربان ندارم نامهربان من کو