شماره ٢١٨: جانا ز غم عشق تو امروز چنانم
جانا ز غم عشق تو امروز چنانم
کاندر خم زلف تو توان کرد نهانم
بر چهره عيان گشت به يکبار ضميرم
وز ديده نهان کرد به يکبار نشانم
زين بيش ممان در غم خويشم که از اين پس
داني که اگر بي تو بمانم بنمانم
از دست فراقت اگرم دست نگيري
زودا که فراق تو برد دست به جانم
هرچند که انديشه کنم تا غرض تو
از کشتن من چيست همي هيچ ندانم