شماره ٢١٠: عمر بي تو به سر چگونه برم

عمر بي تو به سر چگونه برم

که همي بي تو روز و شب شمرم

خونها از دو ديده پالودم

رخنه رخنه شد از غمت جگرم

تو ز شادي و خرمي برخور

که من از تو بجز جگر نخورم

مگر اين بود بخششم ز فلک

که ز دست غم تو جان نبرم

چند برتافتم ز کوي تو روي

با قضا برنيامد آن حذرم