شماره ٥٥: از بس که کشيدم از تو بيداد
از بس که کشيدم از تو بيداد
از دست تو آمدم به فرياد
فرياد از آن کنم که آمد
بر من ز تو اي نگار بيداد
داد از دل پر طمع چه دارم
بر خير چرا کنم سر از داد
مردي چه طلب کنم ز آتش
نرمي چه طلب کنم ز پولاد
شادي ز دل منست غمگين
در عشق تو اي بت پري زاد
هرگز دل من مباد بي غم
گر تو به غم دل مني شاد
من جان و جهان به باد دادم
اي جان جهان ترا بقا باد