ديوان انوري - غزليات - شماره ٦: گر باز دگرباره ببينم مگر اورا

گر باز دگرباره ببينم مگر اورا

دارم ز سر شادي بر فرق سر او را

با من چو سخن گويد جز تلخ نگويد

تلخ از چه سبب گويد چندين شکر او را

سوگند خورم من به خدا و به سر او

کاندر دو جهان دوست ندارم مگر او را

چندان که رسانيد بلاها به سر من

يارب مرسان هيچ بلايي به سر او را

هر شب ز بر شام همي تا به سحرگه

رخساره کنم سرخ ز خون جگر او را