غزل

«باز بر رفته و آينده نظر بايد کرد

هله برخيز که انديشه دگر بايد کرد

عشق بر ناقه ي ايام کشد محمل خويش

عاشقي را حله از شام و سحر بايد کرد

پير ما گفت جهان بر روشي محکم نيست

از خوش و ناخوش او قطع نظر بايد کرد

تو اگر ترک جهان کرده سر او داري

پس نخستين ز سر خويش گذر بايد کرد

گفتمش در دل من لات و منات است و بسي

گفت اين بتکده را زير و زبر بايد کرد»